
Do 17 apr '25 20:15
Tis hier geen Hotel 3
Deel 3 van herkenbare, humoristische...
Een ontroerend verhaal over eenzaamheid, een allesverzengende liefde, een zoektocht naar vaste grond onder de voeten.
Inclusief garderobe en drankje
“Dit leven is voetje voor voetje. En als jij mij bij de hand neemt, dan neem ik jou bij de hand (ik weet het, dit klinkt als een liedje); doen we dit niet dan wankelen we gewoon wat meer. Niemand die daar wakker van ligt, behalve jij en ik.”
We volgen de levens van de kinderen Lisa, Anna en Victor die opgroeien in een desolaat dorp op het platteland. De sfeer in het gezin wordt bepaald door een zwaar drinkende vader en een moeder die haar gezin probeert te ontvluchten. Desondanks, of juist daarom, voelen de kinderen zich vast verbonden met het nest waar ze uit voortkomen. Stukje bij beetje ervaren we de aard van de band tussen de twee oudste kinderen Victor en Lisa. De tedere, intieme lotsverbondenheid, de onbevangen gehechtheid en vooral de onbestemde verwarring door de gevoelens voor elkaar.
In De eeuwige jachtvelden worden we meegenomen in het verhaal van deze kinderen, die ondanks alle ellende de liefde in het vizier houden. De debuutroman van Nanne Tepper (1962-2012) was de literaire sensatie van het jaar en won in 1996 de Anton Wachterprijs.
‘Ze lachen, en ze omhelzen en kussen, en het is vreemd maar prachtig mooi.’
Recensies
NRC ★★★
Het is bijzonder knap hoe Osterop en Dunselman de chemie tussen broer en zus neerzetten: afwisselend schaamtevol en euforisch, en steeds balancerend tussen kinderlijkheid en volwassen erotiek.
De expliciete beschrijvingen van seks, tegenwoordig zo zeldzaam in het Nederlandse theater, dompelen de kijker onder in de sensualiteit van de personages, waardoor het je onmogelijk wordt gemaakt een gemakkelijke morele positie ten opzichte van hen in te nemen.
De link tussen de verboden liefde van de hoofdpersonages en hun onvermogen hun kindertijd achter zich te laten, wordt mooi onderstreept door het decorontwerp van Loes Schakenbos: een verzameling levensgrote blokken uit een blokkendoos, bekleed met zachte stof, waarmee de personages muren en (liefdes)bedden bouwen.
DAGBLAD VAN HET NOORDEN ★★★★
https://dvhn.nl/cultuur/theater-musical/Liefde-schuld-en-schaamte-bij-Mevrouw-Ogterop-45724175.html
Hoe pak je zo’n beladen onderwerp aan? Lotte Dunselman doet dit met humor en tederheid.
Heel geleidelijk zien we Victor en Lisa tot elkaar komen, dan broeierige blikken, de vluchtige eerste kus tot een prachtig, sensueel vormgegeven verslag van de ‘eerste keer’.
MEPPELER COURANT
https://meppelercourant.nl/meppel/Integere-voorstelling-Mevrouw-Ogterop-45724704.html
Gedurfde en integere voorstelling.
Het knuffelen wordt zoenen en stap voor stap wordt een groot maatschappelijke taboe doorbroken. Lotte Dunselman (tevens artistiek leider van Mevrouw Ogterop) en Marcel Osterop weten een geloofwaardige intimiteit aan de dag te leggen.
Lotte Dunselman kruipt zeer overtuigend in de huid van Lisa. Het ene moment ingetogen, een andere keer expressief, dreigend en soms hysterisch. Het moment dat zij haar naaktheid aan haar broer toont, is van een grote ingehouden schoonheid.
Credits
Concept: Lotte Dunselman | Toneelbewerking: Sophie Kassies | Co-regie: Liliane Brakema | Spel: Terri van Splunder, Marcel Osterop en Lotte Dunselman | Live muziek: Joost Dijkema | Kostuums: Freja Roelofs
Over Mevrouw Ogterop Producties
Mevrouw Ogterop Producties is opgericht door Schouwburg Ogterop in Meppel met als doel om eigenzinnig toneel op Drentse bodem te ontwikkelen. De producties zijn toneelmatig, met een maatschappelijke relevantie en van hoge kwaliteit. De artistieke leiding is in handen van Lotte Dunselman.